Als reactie op de vorige aflevering kreeg ik een correctie van Emo K. Of ik er kennis van wilde nemen dat de bovenste drie vogels geen Tureluurs waren maar Zwarte Ruiters. En ja, als ik beter had gekeken en me niet had laten leiden door mijn misplaatste zelfverzekerdheid had ik het kunnen weten. De Zwarte Ruiter heeft een oogstreep, een langere snavel, is ranker en de poten zijn minder oranje rood. Tja, daar ga je dan als enthousiast amateur mooi de mist in. Ik ben blij dat ik me in deze schrijfsels nooit heb geafficheerd als ultieme vogelkenner en ben stel het op prijs dat deze epistels in ieder geval door één kenner worden gecontroleerd op foutieve determinaties. Dank Emo.
Je kunt snel de fout ingaan als amateur. Had ik dan nog nooit een Zwarte Ruiter gezien? Natuurlijk wel. Tien jaar geleden ‘s winters op Kreta in een poeltje. Nou dan Kalter, is er iets mis met je ogen ? Nee, maar wel met mijn slordige observatie en het bij voorbaat al uitsluiten van de Zwarte Ruiter, die ik hier nooit had verwacht. Nee, maar tijdens de trek had je ze wel kunnen verwachten als je de Vogelgids even had geraadpleegd. Inderdaad, weer een ogenblik waar de vogelaar nederigheid past. Maar gaat de vogelaar beschaamd te neder zitten en roert hij zich niet meer? In genen dele lezers, Hij wendt dit pedagogische leermoment te zijnen voordele aan en richt weer geheel en vol goede moed op vogel en camera. Nil volentibus arduum ! Of zoals een vriend het in dit soort situaties altijd zegt: “Moedig voorwaarts”.
Punt van Reide:
Zo is het moeilijk te zien. Zwarte Ruiter of Tureluur ? Draait U zich eens om.
Nu is het duidelijk: Oogstreep en langere, dunnere snavel. Onderzijde snavelbasis rood. Dat moet een volgende keer toch lukken. Onderstaande filmpjes op you tube geven me het geruststellende gevoel dat er meer vogelspotters zijn die problemen hebben met het herkennen van Tureluur en Zwarte Ruiter in Winterkleed. In zomerkleed is het een fluitje van een cent. Dan doet deze Ruiter echt zijn naam aan en is ie gewoon overwegend zwart gevlekt met zwarte poten en snavel (behalve onderzijde basis) en zelfs door gemiddelde amateur niet te missen .
In dit verband wil ik ook nog even ingaan op onze Vogelexcursie van vorige week, die ook werd geleid door Emo K. We hadden er bekendheid aan gegeven via de IVN afdelingen Westerwolde/Oldamt en Stadskanaal. Misschien mede door Corona kwam er slechts een gering aantal mensen opdagen. Spelbreker was ook het weer. Grauw en grijs met een voortdurende regendreiging en bij de Eemshaven een straffe wind op kop. Met tien graden was niet bepaald aangenaam. Merkwaardig genoeg hadden we net als twee jaar geleden op vrijwel dezelfde plek weer PAARSE STRANDLOPERS. Zouden het dezelfde kunnen zijn? Toen waren ze zo goed benaderbaar dat Emo op een afstand van twee a drie meter er met een compact camera deze foto’s van heeft gemaakt. Blijkbaar waren die exemplaren heel weinig met mensen in aanraking geweest.
In de buurt van een oesterbank scharrelden STEENLOPERS waarvan mijn zwager, sinds kort besmet met het ornithologie virus , naarstig zijn SD kaartje vol schoot.
Van de Eemshaven ging de reis via via naar Noordpolderzijl. Onderweg werd een SLECHTVALK gespot, zagen we massa’s KIEVITEN op doortrek en op grauwe kleiakkers nauwelijks waarneembaar KRAMSVOGELS . De polderslootjes bleken veel KRAKEENDEN te herbergen. Na een weldadige kop CAPPUCCHINO (geen vogel) met appelgebak in de plaatselijke uitspanning namen we een kijkje op en achter de dijk met uitzicht over het enige getijdenhaventje van Nederland; volgens Emo.
In de slenk zaten KRAKEENDEN, SMIENTEN en BERGEENDEN die alleen met de spotting scopes te bewonderen waren. Nadat we in de kwelder BRANDGANZEN en een enkele ROTGANS hadden gespot en we mijn zwager bij zijn nog steeds ratelende Nikon D 300s moesten wegtrekken ging het huiswaarts. Moe, verkleumd maar meer dan voldaan. Met dank aan onze gids.